джаліць, ; незак.

  1. Пра насякомых, змей: раніць джалам, кусаць.

    • Пчолы джаляць.
  2. перан. Раніць крыўднымі словамі, колкімі заўвагамі.

    • Колкія заўвагі джалілі яго, выводзілі з раўнавагі.

|| зак. уджаліць, .

  • Уджаліла змяя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)