двухчлен, , м. (спец.).

Алгебраічны выраз, які ўяўляе сабой суму або рознасць двух адначленаў, біном.

|| прым. двухчленны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)