дварышча, ✂, н.

  1. Участак з хатай і іншымі гаспадарчымі будынкамі; месца, дзе раней была сядзіба.

    • Д. зарасло травой.

  2. Месца, дзе быў раней двор, жыллё радавітай асобы (гіст.).

    • Радзівілава д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)