дваіцца

дзеяслоў | незакончанае трыванне

Здавацца падвоеным (пра зрокавае ўяўленне).

  • У вачах дваіліся ўсе предметы.
  • Хто баіцца, таму ўваччу дваіцца (прыказка).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (rv-blr.com)