дваіць, ; незак.

  1. Паўторна ўзорваць, пераворваць.

    • Д. поле.
  2. Падзяляць на дзве часткі (спец.).

    • Д. скуры.

|| зак. падваіць, .

|| наз. дваенне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)