даўбешка назоўнік | жаночы род
-
Круглае палена з патончаным канцомдзяржаннем для расколвання, убівання чаго-н. у што-н.; невялікая доўбня.
- Увагнаў калок даўбешкай.
- Даўбешкамі забівалі палі.
-
пераноснае значэнне: Пра тупога, няздольнага чалавека (размоўнае лаянкавае).
- Д. часам пост займае немалы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)