дастатковы прыметнік
-
Такі, якога хапае для чаго-н., які задавальняе пэўныя патрэбы.
- Дастатковая колькасць сыравіны.
- Дастаткова (прыслоўе) падрыхтаваны.
-
дастаткова, у знач. выказніка, каго-чаго або з інфінітывам: Пра тое, што праяўляецца ў неабходнай меры, маецца ў патрэбнай колькасці.
- Сродкаў дастаткова.
- Дастаткова сказаць адно слова, каб ён паслухаў.
-
У патрэбнай ступені абгрунтаваны.
- Дастатковыя падставы.
|| назоўнік: дастатковасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)