дарыльшчык, ​✂, м. (кніжн. і афіц.).

Той, хто дорыць што-н., робіць дарэнне.

  • Музейныя набыткі ад дарыльшчыкаў.

|| ж. дарыльшчыца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)