дапытлівы, ✂.

  1. Які імкнецца ўсё зразумець, пазнаць.

    • Гэта быў д. чалавек.

  2. Праніклівы, здольны многае заўважыць, прадбачыць.

    • Д. розум.
    • Абвесці дапытлівым позіркам пакой.

|| наз. дапытлівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)