дапатопны прыметнік | размоўнае

  1. Вельмі даўні, які нібыта існаваў да міфічнага біблейскага патопу.

    • Дапатопная жывёліна.
  2. Старамодны, устарэлы (жартаўлівае іранічны сэнс:).

    • Д. фасон.
    • У цябе, браце, нейкая дапатопная мэбля.

|| назоўнік: дапатопнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)