дамінаваць дзеяслоў | кніжнае | незакончанае трыванне

  1. Мець перавагу, быць галоўным, асноўным.

    • У агульнай мелодыі дамінавалі гукі кларнета.
  2. над чым. Узвышацца над акаляючай мясцовасцю.

    • Тара дамінавала над горадам.

|| назоўнік: дамінаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)