дакучаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

  1. Надаядаць каму-н.

    • Дзеці ўвесь дзень дакучалі бацьку.
  2. Станавіцца непрыемным.

    • За што возьмецца, усё яму адразу ж дакучае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)