дакончыць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Давесці да канца, завяршыць пачатае.

    • Д. крыць страху.
  2. Дабіць, даканаць, прыкончыць (размоўнае).

    • Д. параненага звера.

|| незакончанае трыванне: дакончваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)