бзы́каць, ; незак. (разм.).

Утвараць крыламі спецыфічны гук (пра некаторых насякомых).

|| аднакр. бзыкнуць, .

|| наз. бзыканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)