бзык

назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Гук, які ўтвараецца крыламі насякомых у часе палёту; гудзенне.

  • Б. камароў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)