бзык назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
Гук, які ўтвараецца крыламі насякомых у часе палёту; гудзенне.
- Б. камароў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
бзык назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
Гук, які ўтвараецца крыламі насякомых у часе палёту; гудзенне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)