бзык, ​✂, м. (разм.).

Гук, які ўтвараецца крыламі насякомых у часе палёту; гудзенне.

  • Б. камароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)