бы́льнік, ​✂, м.

Адзін з відаў палыну; чарнобыль.

  • З быльніку вязалі венікі і мётлы.

|| прым. быльнікавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)