буза́2, ​, ж.

  1. Рэшткі вадкасці разам з асадкам; падонкі.

    • На дне бочкі засталася адна б.
  2. Адходы ад ільнянога семя.

  3. Пітво з проса, грэчкі, ячменю, распаўсюджанае ў Крыме і на Каўказе.

  4. Адклады на дне вадаёмаў.

    • Дзеці плюхаюцца ў бузе.

|| прым. бузяны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)