бурла́к, ✂, м.

Даўней: рабочы ў арцелі, якая цягнула паўз бераг супраць цячэння судны.

|| прым. бурлацкі, ✂.

  • Бурлацкая арцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)