бунтаваць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Падымаць бунт, удзельнічаць у бунце.
-
Падбухторваць да бунту.
- Б. народ.
-
пераноснае значэнне: Пратэставаць, упарта не згаджацца.
- Не магу вечарам дзяжурыць: жонка бунтуе.
-
Збіваць з толку.
- Ты мяне не бунтуй, я сам разбяруся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)