бункер назоўнік | мужчынскі род
-
Спецыяльна абсталяванае ёмішча для сыпкіх і кускавых матэрыялаў.
- Б. для зерня.
-
Падземнае жалезабетоннае ўкрыцце.
-
Спецыяльнае наземнае збудаванне з байніцамі для вядзення агню.
|| прыметнік: бункерны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)