бульдо́г, , м.

Сабака з вялікай тупой мордай, шырокімі грудзямі, кароткімі лапамі.

|| прым. бульдожы, .

  • Бульдожая хватка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)