буксір назоўнік | мужчынскі род

  1. Судна, якое буксіруе другія судны, плыты.

  2. Канат або стальны трос для буксіроўкі.

    • Цягнуць на буксіры.
    • Браць на буксір кого (размоўнае) — памагаць каму-н., хто адстае ў выкананні чаго-н.

|| прыметнік: буксірны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)