будзі́ць, ✂; незак.

  1. Перапыняць чый-н. сон, прымушаць прачнуцца.

    • Б. дзяцей у школу.

  2. перан. Абуджаць што-н. у каго-н., выклікаць да жыцця, дзейнасці.

    • Б. успаміны.

|| зак. пабудзіць, ✂, прабудзіць, ✂ і разбудзіць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)