бу́дучы, 
- 
		
Такі, які наступіць за цяперашнім.
- Б. год.
 
 - 
		
Які павінен стаць тым, кім яго называюць.
- Будучыя ўрачы.
 
 - 
		
будучае, -ага, н. Час, які ідзе ўслед за цяперашнім.
- Заглянуць у б.
 
 - 
		
будучае, -ага, н. Лёс, доля.
- Б. планеты.
 
 
Будучы час — катэгорыя дзеяслова, якая характарызуе дзеянне ў часе, што наступіць пасля гаворкі аб ім.
У будучым — пазней, у далейшым.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)