бу́дка, ✂, ж.

  1. Невялікая, звычайна драўляная пабудова для чыгуначнага вартаўніка, паставога і інш.

  2. Збітае з дошак жыллё для сабакі.

|| памянш. будачка, ✂.

|| прым. будачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)