бубен назоўнік | мужчынскі род
-
Ударны музычны інструмент у выглядзе абцягнутага скурай шырокага абруча з металічнымі бразготкамі.
- Біць у б.
-
Тое, што і барабан (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)