бры́тва, ✂, ж.

Прылада для галення.

  • Электрычная б.

◊

  • Язык як брытва — пра здольнасць востра, дасціпна гаварыць.

|| прым. брытвенны, ✂.

  • Б. прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)