брыка́цца, ✂; незак.

  1. Пра капытных: біць нагамі, брыкаць.

    • Конь брыкаецца.

  2. перан. Упарціцца, упірацца (разм.).

    • З ім гаворыш, а ён брыкаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)