брыдо́та,
-
ж. Брыда (у 2
знач. ).- Купіў нейкую брыдоту, што ў рукі браць не хочацца.
-
перан. Брыдкі ўчынак, непрыстойнасць; гадасць. -
Агідная істота (пагард.).
- Пайшоў вон, б.!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)