брыда́,
-
ж. Што
-н. непрыемнае, брыдкае, паскуднае.- Снілася нейкая б., і цяпер яшчэ праціўна.
- Наслухацца рознай брыды.
-
м. іж. Пра каго-н. брыдкага, паскуднага, агіднага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)