бразготка

назоўнік | жаночы род | размоўнае

Дзіцячая цацка, якая пры ўзмахванні бразгае, утварае траскучыя гукі.

|| прыметнік: бразготачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)