браня назоўнік | жаночы род
-
У старадаўнасці: засцерагальнае металічнае адзенне воіна (панцыр, латы, кальчуга).
-
Стальная абшыўка танка, баявога карабля, бронецягніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)