брага назоўнік | жаночы род
-
Рошчына з соладу, мукі і бульбы, з якой гоняць спірт, гарэлку.
-
Адыходы пасля такой перагонкі ў выглядзе асадку.
-
Пітво дамашняга вырабу з хмелем і цукрам. Не столькі той брагі, колькі звягі (прымаўка).
|| памяншальная форма: бражка.
|| прыметнік: бражны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)