блок

назоўнік | мужчынскі род

  1. Частка якой-н. пабудовы, машына і пад., якая сама складаецца з дэталей.

    • Б. цыліндраў.

  2. Штучна зроблены з бетоннай сумесі будаўнічы матэрыял у выглядзе вялікай цагліны.

    • Шлакабетонны б.

  3. Комплекс будынкаў аднолькавага прызначэння.

    • Хірургічны б.

|| прыметнік: блочны.

  • Блочное будаўніцтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)