бліску́чы, .

  1. Які бліскае, ззяе, выпраменьвае святло.

    • Бліскучыя цацкі.
  2. перан. Выдатны, надзвычайны.

    • Б. поспех.
    • Б. адказ студэнта.

|| наз. бліскучасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)