бляск назоўнік | мужчынскі род

  1. Яркае, асляпляльнае святло; водбліск.

    • Асляпляльны б.
    • Начысціць боты да бляску.
    • Б. лыжак.

  2. Святло ў вачах як выражэнне ўнутранага стану.

    • Б. вачэй.

  3. пераноснае значэнне: Пра яркае выяўленне чаго-н.

    • Б. таленту.

    • 3 бляскам (размоўнае) — вельмі добра, выдатна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)