бля́кнуць, ✂; незак.

  1. Траціць яркасць, свежасць афарбоўкі; рабіцца невыразным.

    • Блякнуць краскі лета.
    • Блякнуць вочы.

  2. перан. Траціць яркасць, сілу ўздзеяння.

    • Блякнуць успаміны.

|| зак. паблякнуць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)