бляха назоўнік | жаночы род
-
Тонкае ліставое жалеза.
- Накрыць хату бляхай.
-
Металічная пласцінка з надпісам або нумарам, якая сведчыць аб пасадзе таго, хто яе носіць.
- Б. на грудзях.
-
Тонкі ліст жалеза з загнутымі краямі, на якім пякуць або смажаць што-н.
|| памяншальная форма: бляшка.
|| прыметнік: бляшаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)