бірка назоўнік | жаночы род
-
Невялікая дошчачка або кавалак кардону з надпісам (на таварах, на багажы і пад.).
- Б. на чамадане.
-
Палачка або дошчачка, на якой нарэзамі вёўся ўлік чаго-н. (устарэлае).
-
пераноснае значэнне: Характарыстыка (звычайна адмоўная), якая даецца каму-н. па шаблону.
|| прыметнік: бірачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)