бінокль

назоўнік | мужчынскі род

Ручная аптычная прылада з дзвюх паралельна злучаных падзорных труб для разглядвання аддаленых прадметаў.

  • Театральны б.
  • Палявы б.

|| прыметнік: біноклевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (rv-blr.com)