бінокль назоўнік | мужчынскі род
Ручная аптычная прылада з дзвюх паралельна злучаных падзорных труб для разглядвання аддаленых прадметаў.
- Театральны б.
- Палявы б.
|| прыметнік: біноклевы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)