беззапаветны

прыметнік

Які аддаецца поўнасцю чаму-н. самаадданы.

  • Беззапаветнае служэнне Радзіме.

|| назоўнік: беззапаветнасць.

Воінская б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)