безумоўны прыметнік
-
Не абмежаваны ўмовамі; безагаворачны.
- Безумоўнае падпарадкаванне.
-
Бясспрэчны, несумненны.
- Безумоўная перамога.
|| назоўнік: безумоўнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
безумоўны прыметнік
Не абмежаваны ўмовамі; безагаворачны.
Бясспрэчны, несумненны.
|| назоўнік: безумоўнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)