безумо́ўны,
-
Не абмежаваны ўмовамі; безагаворачны.
- Безумоўнае падпарадкаванне.
-
Бясспрэчны, несумненны.
- Безумоўная перамога.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
безумо́ўны,
Не абмежаваны ўмовамі; безагаворачны.
Бясспрэчны, несумненны.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)