безгало́вы, ✂.

  1. Які не мае галавы, пазбаўлены галавы.

    • Б. селядзец.

  2. перан. Някемлівы, рассеяны, неразумны (разм.).

|| наз. безгаловасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)