бездапамо́жны, ✂.

  1. Які не можа самастойна справіцца з чым-н.; слабы.

    • Бездапаможныя хворыя.

  2. перан. Вельмі дрэнны, слабы, бяздарны.

    • Бездапаможныя вершы.

|| наз. бездапаможнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)