бездапаможны прыметнік
-
Які не можа самастойна справіцца з чым-н.; слабы.
- Бездапаможньш хворыя.
-
пераноснае значэнне: Вельмі дрэнны, слабы, бяздарны.
- Бездапаможныя вершы.
|| назоўнік: бездапаможнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)