бездакорны прыметнік
Які не выклікае дакору; беззаганны.
- Бездакорная праца.
- Б. адказ вучня.
|| назоўнік: бездакорнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
бездакорны прыметнік
Які не выклікае дакору; беззаганны.
|| назоўнік: бездакорнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)