безадры́ўны, ✂.

Які адбываецца без адрыву ад асноўнай дзейнасці.

  • Безадрыўная вучоба.

|| наз. безадрыўнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)