безабаронны прыметнік
Няздольны абараніць сябе, пастаяць за сябе.
- Б. чалавек.
|| назоўнік: безабароннасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
безабаронны прыметнік
Няздольны абараніць сябе, пастаяць за сябе.
|| назоўнік: безабароннасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)