бесталко́вы, .

  1. Някемлівы, тупаваты.

    • Б. чалавек.
  2. Бязладны, бессістэмны, хаатычны.

    • Б. адказ вучня.

|| наз. бесталковасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)