бесшаба́шны, (разм.).

Бестурботны, заліхвацкі, адважны.

  • Б. хлопец.

|| наз. бесшабашнасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)