беспрыту́льны, ✂.

  1. Які не мае ні бацькоў, ні прытулку; бяздомны.

    • Беспрытульнае дзіця.

  2. перан. Пазбаўлены належнага догляду; занядбаны.

    • Беспрытульная гаспадарка.

|| наз. беспрытульнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)